تربچه ( سياه ، سفيد ، قرمز )
اندامهاي مورد استفاده اين گياه برگ ، دانه و ريشه غده اي آن مي باشند . ريشه اين گياه داراي يك گلوكوزيد گوگرد دار و چندين مادهُ معدني مي باشد كه داراي مواد غذايي زيادي است . اين گياه محرك و داراي خواص اكسپكتورانت و ضد اسكوربوت ، وضد كم خوني ، محرك كبد و كيسه صفرا و تقويت كنندهُ دستگاه تنفسي ، اشتها آور ، هضم كننده ، و آرامبخش مي باشد ، كمبود مواد معدني بدن را مرتفع مي سازد و در رفع بيماريهاي دهان و پيوره موُثر است . آب تربچه رنگ چهره را باز و روشن مي كند ، نيروبخش است ، گرفتگي كبد را رفع مي سازد سنگ صفرا را از ميان مي برد، آلرژيها و خارشها ، كهير ، يرقان و سرفه هاي خشك مرتفع مي گردند .
مصرف آن به افرادي كه در ريه هاي آنها بلغم جمع مي شود وايجاد ناراحتي مي كند توصيه مي شود .
طبيعت اين گياه گرم و تراست گرمي پوست و برگــــش زيـــــــاد تر از مغز آن است .
آب تربچه سياه بهتر است و براي سرفه هاي رطوبي نيز مفيد است. ادرار را نيز زياد مي كند و سنگ مثانه را دفع ميكند.
آب تربچه جهت رفع سنگ كليه بسيار كارساز است . تربچه ويتامين C ، آهن ، منيزيم و پتاسيم فراواني دارد . طعم تند آن مربوط به مادهُ سينئول است . تربچه داراي كمي مواد قندي ، نشاسته ، مواد چرب ، اسيد فسفريك ، هيدروكربنه و مواد ازته و مقدار مناسبي ويتامين B و كاروتن مي باشد. آب تربچه اگر بطور عادي مصرف شود خاصيت پاك كنندگي و نرم سازي بدن بخصوص در مخاطهاي بيني ، سلولها ، مجاري معده ، كيسه صفرا ، كبد ، روده ها ، كليه و ريه ها را دارد . و براي معالجه روماتيسم موُثر است . آب تربچه را بايست با ساير آب ميوه جات و سبزيها تواُم نمود ، چون خالص آن طعم تندي دارد . جهت مصرف و آبگيري تربچه هاي قزمز تازه و جوانه هاي سبز همراه با برگ انتخاب شود .

علي خليليان