نظر خواهي مطلب قبلي من باعث شد كه با سه وبلاگ آشپزي ديگه آشنا بشم. اوليش وبلاگي بود كه شخصي به نام مهدي مي‌نويسه و اسم وبلگش هم اينه : ‍‍"طب قرآني : شادابي با غذاهاي خوشمزه و سالم".
كساني كه با من و وبلاگم از وبلاگ اصلي و تعطيل شده قبلم آشنا هستن مي‌دونن كه من اعتقادي به طب قرآني ندارم (گرچه يه كتاب با اين عنوان دارم) اما به هر حال خيلي‌ها به اين نوع درمان معتقد هستن و من هم اصلا حوصله ندارم تا به اين اعتقاد گير بدم! به هر حال اين دوستمون مطالبي در مورد چنين آشپزي مي‌نويسه كه اگه خواستيد مي‌تونيد ببينيد.
وبلاگ دوم وبلاگيه به نام "تغذيه" كه دوست ديگه‌اي بدون نام مشخصي داره مطالبش رو مي‌نويسه و مطالبش بيش از اينكه علمي بنظر بياد، سنتي بنظر مياد و اين در حاليه كه اين دوستمون سعي مي‌كنه مطالبش رو علمي نشون بده. گاهي اوقات هم چيز‌هايي توي وبلاگش مي‌نويسه كه من كاملا باهاش مخالفم و از نظر من صد در صد اشتباهه. اما در مجموع وبلاگ بدي نيست. حسن اين دو بلاگ اينه كه به آدم يادآوري مي‌كنه هر چي رو شنيد نبايد بلافاصله بپذيره. گاهي كمي تفكر و تامل هم لازمه.
اما وبلاگ سوم كه حرفه‌اي تر بنظر مياد وبلاگيه به نام "نون خامه‌اي" . اين وبلاگ رو هم شخصي به نام مهدي مي‌نويسه (اين روز‌ها چقدر با مهدي‌هاي مختلف سر و كار داريم!) كه تمركزش رو روي شيرني و كيك قرار داده و مدعيه كه قنادي توي خانواده‌شون كاري موروثي محسوب مي‌شه.

اين سه وبلاگ آخرين كشفيات من در دنياي وبلاگ‌هاي تخصصي-آشپزي ايراني بود كه ارزش معرفي رو داشت.